Laat creatief denken toe om schaarste aan zorgpersoneel op te lossen
Ernstig chronisch tekort aan arbeidskrachten in de zorg creëerde een openheid naar verschillende vormen van arbeid in de sector. Maar desondanks blijft het personeelstekort een feit, en het implementeren van creatieve oplossingen wordt bemoeilijkt door beperkende regelgeving. Karen Braeckmans roept de politieke partijen op om het juiste debat te voeren over de zorgsector én over de plaats van ouderen in onze samenleving.
“Er is schaarste aan talent in de zorg en alle statuten zijn meer dan welkom”, zo bevestigt Karen Braeckmans, lid van de raad van bestuur van een woonzorgcentrum, de openheid van de zorgsector naar verschillende vormen van arbeid.
Hoewel er in het verleden eerder argwanend naar extern talent in de zorg werd gekeken, heeft de chronische nood aan arbeidskrachten geleid tot de aanvaarding van andere statuten. “Het is de enige manier om de vereiste bezetting in te vullen en zo de nodige zorgen te bieden, zonder extra belasting van bestaande ploegen.”
Steeds meer organisaties professionaliseren het inhuren van hun externe talenten. NextConomy brengt daarom een reeks met interviews rond het centrale thema “Women in Contingent Workforce Management”. Met deze gesprekken willen we inspireren en inzichten delen met iedereen die van ver of dichtbij betrokken is met het inhuren van externen in organisaties. In het bijzonder willen we andere vrouwen laten zien dat er boeiende loopbanen zijn in een domein dat nog relatief nieuw en onbekend is, maar dat wel toekomstgericht en van toenemend strategisch belang voor organisaties is.
Subsidiëring werkt het voeren van een goed personeelsbeleid tegen
Karen Braeckmans stelt vast dat er, wat betreft de ouderenzorg, vanuit het regelgevend kader nog heel wat belemmeringen zijn. Enkele voorbeelden illustreren haar punt.
Zo stijgt de subsidiëring van zorgpersoneel niet meer van zodra een medewerker een bepaalde anciënniteit behaalt.
De grootste schaarste zit op verpleegkundigen en zorgpersoneel. “Als organisatie heb je dan twee opties: je vermindert het aantal beschikbare bedden, of je tracht de zorgtaken te concentreren bij verpleeg- en zorgpersoneel en de andere taken onder te brengen bij medewerkers met andere kwalificaties.” Karen Braeckmans stelt vast dat dit organisatorisch lukt, maar dat de bijkomende medewerkers, die in het bezit zijn van een ander diploma, niet worden gesubsidieerd.
Dat staat haaks op het voeren van een goed personeelsbeleid en heeft bovendien impact op de dagprijs van de zorgbehoevende oudere. Het personeel met andere diploma’s wordt niet altijd gesubsidieerd, waardoor de extra kost wordt doorgerekend aan de bewoners.
“De creativiteit van de sector wordt gefnuikt door een regelgevend kader dat niet mee evolueert met de arbeidsmarktrealiteit. “ – Karen Braeckmans
Creativiteit wordt gefnuikt door star regelgevend kader
Karen Braeckmans heeft weet van een groot aanbod aan verpleegkundigen in landen zoals India, Portugal,…. Het blijkt echter een huzarenstuk om op die mensen beroep te kunnen doen. Buitenlandse verpleegkundigen legaal naar België halen, is een uitdaging en gaat bijkomend ook gepaard met een zeer moeilijke erkenningsproces van diploma’s. Dit alles maakt een dergelijke arbeidsmigratie een meerjarenplan.
Ze vindt het jammer te moeten vaststellen dat je als zorginstelling niet wordt geholpen door de overheid in het oplossen van het tekort aan arbeidskrachten. “De creativiteit van de sector wordt gefnuikt door een regelgevend kader dat niet mee evolueert met de arbeidsmarktrealiteit. Dit zorgt voor een grote personeelsdruk en een verhoogde concurrentie in de brede zorgsector om de juiste profielen te kunnen aantrekken en behouden.”
“Durf het probleem ruimer te bekijken en te vertrouwen op de creativiteit van de mensen die het dagdagelijks doen.” – Karen Braeckmans
Nood aan een juist politiek debat en een bredere maatschappelijke blik
Karen Braeckmans roept de Belgische overheid op om het volledige plaatje van de ouderenzorg te herbekijken zodat de nodige omkadering, zowel op financieel als op menselijk gebied, kan bepaald worden.
“Durf het probleem ruimer te bekijken en te vertrouwen op de creativiteit van de mensen die het werk dagdagelijks doen. Voorzie ook in korte opleidingsprogramma’s voor zij-instromers die bepaalde taken van zorg- en verpleegkundigen kunnen overnemen.”
Verder vraagt Karen Braeckmans ook een einde te maken aan de irrelevante en enge politieke debatten die vandaag gevoerd worden. “Focus op de vergrijzing en het garanderen van de juiste kwaliteit van leven.” Wat dit betekent? ”Dat op maatschappelijk vlak moet nagedacht worden over een inclusieve manier van leven voor ouderen en andere zorgbehoevenden. “
“Er komt een serieuze change aan die op macroniveau bekeken moet worden.” – Karen Braeckmans
Beroepen moeten aantrekkelijker worden
Karen Braeckmans houdt een warm pleidooi voor verhoogde inspanningen om beroepen in de zorgsector aantrekkelijker te maken. Ze erkent de stappen die gezet werden naar bijkomende vergoedingen. Ze blijft echter op haar honger zitten wat betreft het naar buiten brengen van positieve verhalen en grootschalige campagnes om mensen aan te trekken. Hiervoor kijkt ze niet enkel naar de overheid maar ook naar de sector.
Ze hoopt dat mensen die effectief voor een job in de sector kiezen, maximaal kunnen ingezet worden op hun kerntaken. Ze verwijst naar het beleidsvoorstel dat vanaf 2025 enkel nog zwaar zorgbehoevenden in woonzorgcentra opgenomen zullen kunnen worden als je nog wil kunnen rekenen op de nodige financiële middelen. Dit dringt een wijziging op naar specialisaties en een verhoogde kwalificatiegraad van het zorgpersoneel én de nood aan het kunnen implementeren van creatieve oplossingen .
Vrees voor klassenzorg
“Er komt een serieuze change aan die op macroniveau bekeken moet worden.”, benadrukt Karen Braeckmans de urgentie. Ze dringt aan op een totaal masterplan én een duidelijk plan tot financiering en dit alles vanuit een holistische blik bekeken. “Als je enkel naar de kleine stukken blijft kijken, zal je de oplossing niet vinden.”
Karen Braeckmans vreest dat als er nu geen goede aanpak komt België afstevent op klassenzorg, waarbij rijkeren zorg zullen kunnen organiseren en betalen en minder gegoede mensen niet. . “Het hoeft niet altijd meer te kosten, met een herschikking kan je al ver komen”, uit ze haar wens voor een concrete aanpak vanuit de regering.
OVER KAREN BRAECKMANS
De rode draad in Karen Braeckman’s professionele carrière is het (mee)ontwerpen van een langetermijnvisie, het vertalen naar heldere strategische doelstellingen en het succesvol leiden van een krachtig team om de noodzakelijke de noodzakelijke veranderingen en projecten te realiseren. Dit deed en doet ze als CEO, HR-directeur, consultant, ondernemer en als lid van de raad van bestuur. Ze werkte voor Accenture, VRT en Monard Law en maakt deel uit van de raad van bestuur van onder meer Woonzorg Centrum (WZC) Ter Burg, Die’s-Lekti-kus and Eureka, en Evolta Engineers.
LEES OOK
You must be logged in to post a comment.