"Exploring the future of work & the freelance economy"
SLUIT MENU

“Werknemers nemen niet langer de moeite om zich in hun beroep te verdiepen.”

Recent gaf Frank Vander Sijpe, directeur HR Research bij Securex zijn visie in L’Echo over de flexibilisering van werk als antwoord op het groeiend aantal niet-ingevulde vacatures. Zijn freelancers de oplossing van de toekomst? Met welke risico’s moeten we rekening houden?

België telt, van alle landen van de Europese Unie, het hoogste gecumuleerde percentage aan vacatures. Een situatie die al veel te lang aansleept, aldus  Frank Van Der Sijpe, directeur HR Research  bij Securex. 

Volgens de HR-onderzoeksdirecteur van Securex, Frank Van Der Sijpe, is het systematischer inzetten van ‘atypische’ contractmedewerkers één oplossing. Toch maken deze (zeer) korte termijncontracten soms een bron van onzekerheid uit, zoals in Duitsland of Nederland. Een risico dat hem niet lijkt af te schrikken. Voor hem moet de toekomst van de arbeidsmarkt flexibel zijn.

 

Wat is het voordeel van het inhuren van een freelancer, hoewel  een loontrekkende werknemer hetzelfde werk voor het bedrijf kan doen?

De loonkosten, voornamelijk. Er is een concurrerende markt tussen freelancers, wat de kosten voor de werkgever verlaagt. Maar er bestaat  ook een verschil van 16% tussen de betaalde uren en de werkelijk gepresteerde  uren door  een vastbenoemde medewerker. Stel: ik heb een werknemer op de loonlijst die voor mij een job doet die een freelancer voor een lagere kost kan doen, omdat hij alleen voor het gedane werk aan 100% betaald wordt, raad eens wie ik neem? Uiteraard werken bedrijven nog steeds hoofdzakelijk met werknemers onder contract voor onbepaalde duur, net als  90% van de Belgische werknemers.

Het menselijk kapitaal van het bedrijf heeft plaatsgemaakt voor competentiekapitaal.

 

Om het even over mogelijke  nadelen te hebben: is het niet contraproductief om met externen samen te werken?

Er zijn bepaalde nadelen. Het risico bestaat altijd dat een freelancer naar de concurrentie verkast, gewapend met de expertise en kennis die hij in een bedrijf heeft vergaard. Het is altijd mogelijk dat er een vorm van concurrentie tussen interne medewerkers en contractuele externen ontstaat die de bedrijfscultuur kan verzuren. Maar aan de andere kant brengt een gediplomeerde freelancer die bij een bedrijf komt werken zijn innovatietalent en zijn expertise mee en kan hij het werk van andere werknemers  tijdens piekperiodes verlichten.

 

We hebben het dus wel degelijk over werknemers met een welbepaald kwalificatieniveau.

 Dat klopt, de contractanten die op tijdelijke basis worden aangeworven, zijn eerder zelfstandigen met een solide basis aan competenties. Mensen vergeten vaak dat de definitie van het kapitaal van een onderneming is veranderd. Het gaat niet langer om  menselijk kapitaal, maar om competentiekapitaal. Ik heb het gevoel dat werknemers niet langer de moeite nemen om zich voor hun vak te interesseren. Of gewoon het verkeerde beroep uitoefenen. De salarislogica en het comfort van het bedrijf volstaan voor hen, ze zijn er niet langer op gebrand hun vaardigheden uit te diepen. Sommige medewerkers wisselen zelfs van functie binnen hetzelfde bedrijf, gewoon om te voorkomen dat ze op  een positie belanden die past bij hun vakgebied.

 

U zegt dat het gebruik van freelancers moet worden versneld, naar het voorbeeld van wat er in de buurlanden wordt gedaan. Waarom?

 We naderen een cruciaal moment op de arbeidsmarkt. In feite zijn we er al, hoewel  de piek tussen 2020 en 2025 zal liggen. Er is de pensionering van de babyboomers. We staan al op de laatste plaats als het gaat om vacatures. Ik denk niet dat we ons echt realiseren dat de situatie snel zal verslechteren. En deze trend zal naar verwachting doorzetten tot 2030.

Het statuut van freelancer is een van de oplossingen om het probleem van de vacatures op te lossen.

 

Het vervangen van werknemers die met pensioen gaan door werknemers met een niet-standaard contract, is dit niet gevaarlijk? Hun contracten zijn net zo voordelig omdat de werkgeversbijdragen lager zijn. Leidt dit niet tot  meer onzekerheid? 

Freelancers dragen minder bij, dat is waar. Maar het is de verantwoordelijkheid van elke zelfstandige. Volgens mij is de dreiging reëel, maar we moeten nu eenmaal het risico nemen. Het freelancestatuut is een van de oplossingen om het probleem van de vacatures op te lossen. En er zijn nu tussenpersonen, platformen die het werk voor deze zelfstandigen gemakkelijker maken. Dit varieert van de uitwisseling van informatie en het leggen van contacten, zoals met Meetup, tot meer volledige concepten zoals ProUnity, dat voorstelt om de eerder zware administratieve rompslomp van de werkgever over te nemen en de werknemer te helpen bij het beheer van zijn geldzaken, net om te voorkomen dat hij later in een onstabiele financiële situatie terechtkomt.

 

Hoe zit het met de rol van de vakbonden in dit alles?

Ze kijken toe. Ze merken dat de arbeidsmarkt aan het veranderen is, maar ze doen niets. Ondertussen zijn het de intermediaire platformen die de zelfstandigen te hulp schieten.

 

Auteur: Antoine Huret ( L’Echo). 

Redactie / Rédaction / Editors NextConomy Bekijk alle berichten van NextConomy